Historia kina

Kino Górnik – historia miejsca, które łączy tradycję z nowoczesność

W kwietniu 1960 roku w Łęczycy rozpoczęło działalność Kino „Górnik”. Nowoczesne jak na swoje czasy, z panoramicznym ekranem i prestiżową kategorią I, szybko zyskało popularność wśród mieszkańców. Jego otwarcie zbiegło się z powstaniem Związku Zawodowego Górników ŁZG – co pokazało, jak ważną rolę kino miało pełnić w lokalnej społeczności.

Pierwszym filmem wyświetlonym w nowym obiekcie był radziecki „Sokół stepowy”, a już dzień później zaprezentowano francuską produkcję „Piękna młynarka”. Kino przyciągało pełne sale – 360 miejsc było regularnie zajętych. W latach 60. i 70. obiekt funkcjonował nie tylko jako kino – odbywały się tam akademie, występy, zabawy taneczne, wystawy i konkursy.

W 1966 roku powstał Dyskusyjny Klub Filmowy „Łęczyca”, który działał przy kinie i skupiał osoby zainteresowane ambitniejszym repertuarem. W tym czasie kino dawało też zatrudnienie – pracowało tam 12 osób, w tym znany i ceniony operator Stanisław Pawłowski, który przez lata dbał o sprzęt i projekcje.

W latach 80., wraz z pojawieniem się wideo, zainteresowanie kinem zaczęło spadać. Rosnące koszty utrzymania sprawiły, że w 1990 roku obiekt został oddany w dzierżawę. Przez pewien czas działała tam m.in. dyskoteka.

Przełom nastąpił 11 listopada 2015 roku, kiedy kino zostało gruntownie odnowione i ponownie otwarte jako nowoczesny, trzy-salowy obiekt z systemem cyfrowym i możliwością projekcji w 3D. Kino powróciło do wyświetlania premier filmowych i odzyskało swoje miejsce na mapie kulturalnej miasta.

Właściciel miał jednak szerszą wizję – obok kina powstało też miejsce, w którym widzowie mogą zjeść coś dobrego i spędzić czas w przyjaznej atmosferze. Dzięki temu Kino Górnik to dziś nie tylko punkt na filmowej trasie, ale też przestrzeń do spotkań i odpoczynku.